TYDZIEŃ 1

Misterium grzechu dotyka człowieka. Szatan chce wciągać coraz głębiej w grzech, w jego spiralę. Pragnie też wciągać człowieka mocniej i mocniej ku rozpaczy. Bo jego prawdziwą wygraną jest śmierć człowieka zrozpaczonego, człowieka który uważa, że na jego grzech nie ma już miłosierdzia.

Dlatego też trud nawracania powinien mieć w sobie coś przeciwko rozpaczy- powinien mieć znamiona radości Paschy. Szatan cały czas chce człowieka wytrącić z równowagi, z trwania przy Bogu. Albo poprzez rozpacz albo przez lekceważenie, ironię i wesołkowatość które prowadzą w stronę braku hamulców.

Radość nawracającego się wynika z tego, że ma przed sobą CEL. Wchodzi w pasję Paschy Chrystusa. W głębię cierpienia spowodowanego przez grzech, ale ma w głębi serca pokój i radość, bo wie, że razem z Chrystusem zmartwychpowstanie.

To podobnie jak wysiłek rzeźbiarza, który już widzi oczyma wyobraźni cel, wynik, ale jeszcze jest w procesie tworzenia.

Bo Pan chce nam wybaczyć. Chce byśmy pojęli wysiłek i przeszli drogę nawrócenia. Chce byśmy potem i my byli miłosierni, jak On jest miłosierny:

Bracia: Jako wybrańcy Boży, święci i umiłowani, obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy. Na to zaś wszystko przyobleczcie miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni. Słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swym bogactwem: z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych sercach. I wszystko, cokolwiek byście działali słowem lub czynem, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego. (Kol 3,12-17)

Historia grzechu ma swoje trzy fazy. Zaczyna się od grzechu aniołów, potem przechodzi przez grzech pierwszych ludzi a kończy się na grzechu każdego człowieka. Biblia wciąż odwołuje się do upadku aniołów. Niewiele wiadomo o tym wydarzeniu. Zapewne jakimś jego odblaskiem jest historia pierwszych rodziców. Upadek pierwszych rodziców jest zapewne jakimś odzwierciedleniem upadku, który wydarzył się w świecie duchów. Każdy grzech człowieka ma w sobie pierwiastek tych dwóch poprzednich. Szatan nie jest twórczy, nie ma w sobie nic ze Stwórcy. Umie tylko naśladować, powtarzać, odtwarzać te same schematy. Zapewne droga pychy którą poprowadził pierwszych rodziców, była właśnie jego drogą gdy grzech popełnili aniołowie.

Szatan próbuje też zniknąć ze świata i ust ludzi. Nawet wielu teologów neguje osobę szatana. Mówienie o szatanie jako o osobie należy dziś do złego tonu.

W sakramentach, w wyznaniu wiary Wielkiej Soboty wyrzekamy się szatan, który jest głównym SPRAWCĄ GRZECHU!

To on przyniósł na świat śmierć. Nawet Biblia mówi, że śmierć przyszła na świat przez zawiść diabła. Zawiść i pycha, to motywy jego działania i wpływania na rzeczywistość.

Nawet Jezus mówi do faryzeuszów – „wy macie diabła za ojca”! Biblia mówi też o upadłych aniołach, których siedziba jest w ciemnościach

Jezus też powie: „widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica.

 

Przyjdź Panie i pomóż mi budować moją świadomość grzechu i pokus, które mnie spotykają. Ucz mieświętosći i miłości.