Wielki Post 2019

DO KOŃCA ICH UMIŁOWAŁ

Wieczernik to wielka tajemnica. Niezwykłe Misterium. Każda Eucharystia uobecnia to wydarzenie na nowo. Św Jan w swojej Ewangelii milczy na temat ustanowienia Eucharystii. Uchyla drzwi. Pokazuje pewne elementy ale w dużej mierze milczy.

MILCZY z SZACUNKU, MILCZY z PODZIWU – tak wielkie jest to wydarzenie. Wydarzeń Wieczernika nie da się wypowiedzieć ludzkimi słowami. Jan wie, że była by to namiastka w stosunku do głębi i niezwykłości tych wydarzeń.

„DO KOŃCA ICH UMIŁOWAŁ” – to swoisty klucz do wejścia w rozważanie Wieczernika i Męki Chrystusa. MIŁOŚĆ i WIARA.

Zaczynając od osoby Jezusa, poprzez Miłość aż do granic – męki i śmierci poprzedzających samo Zmartwychwstanie. Idąc inaczej można zatrzymać się na jednym elemencie, zapętlić się i pogubić. Powykrzywiać te prawdy.

WIELKI CZWARTEK

Skupia w sobie trzy wielkie wydarzenia:

• USTANOWIENIE EUCHARYSTII (Łk 22,14-20)
• USTANOWIENIE KAPŁAŃSTWA (Łk 22,14-20)
• PRZEKAZANIE NOWEGO PRZYKAZANIA (Mandatum Novum) (J 13,1-14,31)

EUCHARYSTIA

A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: «Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym».
Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: «Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże». (Łk 22,14-20)

„Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami zanim będę cierpiał”

Jezus wyrywa się. Pragnie całym sercem. Chce to zrobić, PRZED SWOJĄ MĘKĄ.
Jest to PIERWSZE UOBECNIENIE MISTERIUM PASCHY. Jego męka i śmierć zawierają się w tych sakramentach – ukryte pod znakami. Jest to swoisty DAR UOBECNIAJĄCY.

Konstytucja o Liturgii w nr 47 powie:

Nasz Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił
eucharystyczną Ofiarę swojego Ciała i Krwi, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić ofiarę krzyża i tak powierzyć Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, pamiątkę swej męki i zmartwychwstania, sakrament miłosierdzia, znak jedności, więź miłości, ucztę paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały. (KL 47)

Oblubieniec, tak bardzo pragnie powierzyć ten DAR swej Oblubienicy.

Ogrom darów:

• pamiątkę swej męki i zmartwychwstania,
• sakrament miłosierdzia,
• znak jedności,
• więź miłości,
• ucztę paschalną

Jezus tak jak i Ojciec obdarowuje nad-obficie….

Niezwykłe jest też to, że w Eucharystii jak w soczewce skupia się cała Pascha, cała droga Jezusa. Pod znakami Eucharystycznymi ukryte są:

• męka,
• śmierć,
• pogrzeb,
• wejście w otchłań,
• Zmartwychwstanie,
• Wniebowstąpienie,
• Zesłanie Ducha Świętego,
• zalążek ponownego przyjścia

Jezus zamyka ten ogrom darów, to całe misterium w najbardziej POKORNYM, UBOGIM i BEZBRONNYM darze. ODROBINIE CHLEBA I WINA. Człowiek może z nimi zrobić wszystko. Jezus zamyka to wielkie Misterium odkupienia w odrobinie chleba i  wina i daje je uczniom z ogromną Miłością przy pierwszych przejawach Ducha Świętego.

Mówi im czyńcie to na moją pamiątkę bo:

• TO JEST CIAŁO MOJE
• TO JEST KREW MOJA

I MÓWI TO TEN KTÓREGO IMIĘ BRZMI: JESTEM, KTÓRY JESTEM.

BÓG ZAMYKA SIEBIE W, PRZEOGROMNY DAR, W UBOGIM, POKORNYM, MALEŃKIM, BEZBRONNYM DARZE DLA CZŁOWIEKA. ON JEST! OBECNY W TYM DARZE. ON TAM JEST!

Niewidzialny Bóg, obiecał to w Wieczerniku!

( NIEWIDZIALNE + OBIETNICA ) WYCHODZĄCE Z WIDZIALNEGO ZNAKU CHLEBA I WINA = WIARA

To proste równanie mówi, że:

Wejdzie w to ten, kto potrafi zostawić to co widzialne i przejść poza zasłonę. Ten, kto popatrzy oczyma WIARY i otworzy się na WIARĘ!

Wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój, bo tu już nie ma chleba! TO BÓG! TO JEZUS MÓJ!

Dlatego padamy na kolana przed Hostią. Adorujemy. Wpatrujemy się w to Oblicze. I nie jesteśmy w stanie od dwóch tysięcy lat wypowiedzieć, wyśpiewać, wykrzyczeć, hymnu uwielbienia dla Boga za ten właśnie DAR!

DAR NAD DARAMI:

• DAR SERCA JEZUSA – JEGO MIŁOŚCI
• DAR MIŁOŚCI DO KOŃCA – JEGO PASCHY
• DAR DUCHA ŚWIĘTEGO

(ANAMNEZA = Uobecnienie ponad czasem i przestrzenią)

APOSTOŁOWIE W WIECZERNIKU SPOŻYWAJĄ POKARM EUCHARYSTYCZNY. SPOŻYWAJĄ JUŻ UWIELBIONE I ZMARTWYCHWSTAŁE CIAŁO I KREW PANA!

Przeszli razem z Jezusem ponad czasem i przestrzenią. Weszli w MISTERIUM ponad czasem! I my tak przechodzimy ponad czasem w każdej Eucharystii, by usiąść wśród uczniów w Wieczerniku. By stanąć pod krzyżem na Golgocie. By wejść do pustego grobu, czy wołać do Pana mając język ognia nad głową.

Żeby odkryć tą głębię Eucharystii – potrzeba WIARY! Wejścia poza widzialne znaki sakramentu w przestrzeń niewidzialnej łaski!

W WIECZERNIKU JEST JUŻ WSZYSTKO!

WSZYTKO SPAJA DUCH ŚWIĘTY!

Nie trudno się dziwić że Jan zaniemówił w swej Ewangelii wobec tak wielkich darów.

Tak niezwykłego obdarowania!

---

Panie udziel mi Ducha Świętego. Ducha który udzieli WIARY. Który wspomoże, by wejść wgłąb. Poza widzialne zasłony znaków. Ducha który nauczy mnie widzieć cud MISTERIUM, który dokonuje się w każdej Eucharystii. Który będzie mnie uczył walki z rozproszeniami i skupienia na cudzie przemiany. Ducha, który zaprowadzi mnie na Golgotę pod krzyż, i do pustego grobu, i do Wieczernika w momencie Zesłania, i do ostatniego dnia tego świata w momencie Paruzji. Daj mi pojąc na tyle na ile potrafię, jak każdy z tych elementów zawiera się w Eucharystii. Objawia się w znakach i symbolach Eucharystii.