Przynosili Jezusowi dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”. I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.
(Mk 10, 13-16)
Kontemplacja
Rodzice przynoszą Jezusowi dzieci, żeby On-Bóg je dotknął. Ta scena niezwykle koresponduje z Ofiarowaniem Jezusa w świątyni.
Uczniowie szorstko i stanowczo zabraniają rodzicom tej praktyki.
Jezus WIDZI to! OBURZA się! Miłość oburza się na mury budowane przez ludzi Kościoła.
Ufność, pokora, ubóstwo i posłuszeństwo u dzieci jest szczere. Nie ma w nich cienia wyrachowania.
W tym trzeba naśladować dzieci!
Panie! Udziel mi daru dziecięctwa. Ufności, pokory i posłuszeństwa jak dziecko.
Puncta, które stały się inspiracją: e-dr.jezuici.pl/jezus-i-dzieci/
Słowo
Kontemplacja
Rodzice przynoszą Jezusowi dzieci, żeby On-Bóg je dotknął. Ta scena niezwykle koresponduje z Ofiarowaniem Jezusa w świątyni.
Uczniowie szorstko i stanowczo zabraniają rodzicom tej praktyki.
Jezus WIDZI to! OBURZA się! Miłość oburza się na mury budowane przez ludzi Kościoła.
Ufność, pokora, ubóstwo i posłuszeństwo u dzieci jest szczere. Nie ma w nich cienia wyrachowania.
W tym trzeba naśladować dzieci!
Panie! Udziel mi daru dziecięctwa. Ufności, pokory i posłuszeństwa jak dziecko.
Puncta, które stały się inspiracją: e-dr.jezuici.pl/jezus-i-dzieci/