Wielki Post 2019
DO KOŃCA ICH UMIŁOWAŁ
Wieczernik to wielka tajemnica. Niezwykłe Misterium. Każda Eucharystia uobecnia to wydarzenie na nowo. Św Jan w swojej Ewangelii milczy na temat ustanowienia Eucharystii. Uchyla drzwi. Pokazuje pewne elementy ale w dużej mierze milczy.
MILCZY z SZACUNKU, MILCZY z PODZIWU – tak wielkie jest to wydarzenie. Wydarzeń Wieczernika nie da się wypowiedzieć ludzkimi słowami. Jan wie, że była by to namiastka w stosunku do głębi i niezwykłości tych wydarzeń.
„DO KOŃCA ICH UMIŁOWAŁ” – to swoisty klucz do wejścia w rozważanie Wieczernika i Męki Chrystusa. MIŁOŚĆ i WIARA.
Zaczynając od osoby Jezusa, poprzez Miłość aż do granic – męki i śmierci poprzedzających samo Zmartwychwstanie. Idąc inaczej można zatrzymać się na jednym elemencie, zapętlić się i pogubić. Powykrzywiać te prawdy.
WIELKI CZWARTEK
Skupia w sobie trzy wielkie wydarzenia:
- USTANOWIENIE EUCHARYSTII (Łk 22,14-20)
- USTANOWIENIE KAPŁAŃSTWA (Łk 22,14-20)
- PRZEKAZANIE NOWEGO PRZYKAZANIA (Mandatum Novum) (J 13,1-14,31)
EUCHARYSTIA
A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: «Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym».
Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: «Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże». (Łk 22,14-20)
„Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami zanim będę cierpiał”
Jezus wyrywa się. Pragnie całym sercem. Chce to zrobić, PRZED SWOJĄ MĘKĄ.
Jest to PIERWSZE UOBECNIENIE MISTERIUM PASCHY. Jego męka i śmierć zawierają się w tych sakramentach – ukryte pod znakami. Jest to swoisty DAR UOBECNIAJĄCY.
Konstytucja o Liturgii w nr 47 powie:
Nasz Zbawiciel podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił
eucharystyczną Ofiarę swojego Ciała i Krwi, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić ofiarę krzyża i tak powierzyć Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, pamiątkę swej męki i zmartwychwstania, sakrament miłosierdzia, znak jedności, więź miłości, ucztę paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały. (KL 47)
Oblubieniec, tak bardzo pragnie powierzyć ten DAR swej Oblubienicy.
Ogrom darów:
- pamiątkę swej męki i zmartwychwstania,
- sakrament miłosierdzia,
- znak jedności,
- więź miłości,
- ucztę paschalną
Jezus tak jak i Ojciec obdarowuje nad-obficie….
Niezwykłe jest też to, że w Eucharystii jak w soczewce skupia się cała Pascha, cała droga Jezusa. Pod znakami Eucharystycznymi ukryte są:
- męka,
- śmierć,
- pogrzeb,
- wejście w otchłań,
- Zmartwychwstanie,
- Wniebowstąpienie,
- Zesłanie Ducha Świętego,
- zalążek ponownego przyjścia
Jezus zamyka ten ogrom darów, to całe misterium w najbardziej POKORNYM, UBOGIM i BEZBRONNYM darze. ODROBINIE CHLEBA I WINA. Człowiek może z nimi zrobić wszystko. Jezus zamyka to wielkie Misterium odkupienia w odrobinie chleba i wina i daje je uczniom z ogromną Miłością przy pierwszych przejawach Ducha Świętego.
Mówi im czyńcie to na moją pamiątkę bo:
- TO JEST CIAŁO MOJE
- TO JEST KREW MOJA
I MÓWI TO TEN KTÓREGO IMIĘ BRZMI: JESTEM, KTÓRY JESTEM.
BÓG ZAMYKA SIEBIE W, PRZEOGROMNY DAR, W UBOGIM, POKORNYM, MALEŃKIM, BEZBRONNYM DARZE DLA CZŁOWIEKA. ON JEST! OBECNY W TYM DARZE. ON TAM JEST!
Niewidzialny Bóg, obiecał to w Wieczerniku!
( NIEWIDZIALNE + OBIETNICA ) WYCHODZĄCE Z WIDZIALNEGO ZNAKU CHLEBA I WINA = WIARA
To proste równanie mówi, że:
Wejdzie w to ten, kto potrafi zostawić to co widzialne i przejść poza zasłonę. Ten, kto popatrzy oczyma WIARY i otworzy się na WIARĘ!
Wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój, bo tu już nie ma chleba! TO BÓG! TO JEZUS MÓJ!
Dlatego padamy na kolana przed Hostią. Adorujemy. Wpatrujemy się w to Oblicze. I nie jesteśmy w stanie od dwóch tysięcy lat wypowiedzieć, wyśpiewać, wykrzyczeć, hymnu uwielbienia dla Boga za ten właśnie DAR!
DAR NAD DARAMI:
- DAR SERCA JEZUSA – JEGO MIŁOŚCI
- DAR MIŁOŚCI DO KOŃCA – JEGO PASCHY
- DAR DUCHA ŚWIĘTEGO
(ANAMNEZA = Uobecnienie ponad czasem i przestrzenią)
APOSTOŁOWIE W WIECZERNIKU SPOŻYWAJĄ POKARM EUCHARYSTYCZNY. SPOŻYWAJĄ JUŻ UWIELBIONE I ZMARTWYCHWSTAŁE CIAŁO I KREW PANA!
Przeszli razem z Jezusem ponad czasem i przestrzenią. Weszli w MISTERIUM ponad czasem! I my tak przechodzimy ponad czasem w każdej Eucharystii, by usiąść wśród uczniów w Wieczerniku. By stanąć pod krzyżem na Golgocie. By wejść do pustego grobu, czy wołać do Pana mając język ognia nad głową.
Żeby odkryć tą głębię Eucharystii – potrzeba WIARY! Wejścia poza widzialne znaki sakramentu w przestrzeń niewidzialnej łaski!
W WIECZERNIKU JEST JUŻ WSZYSTKO!
WSZYTKO SPAJA DUCH ŚWIĘTY!
Nie trudno się dziwić że Jan zaniemówił w swej Ewangelii wobec tak wielkich darów.
Tak niezwykłego obdarowania!
Panie udziel mi Ducha Świętego. Ducha który udzieli WIARY. Który wspomoże, by wejść wgłąb. Poza widzialne zasłony znaków. Ducha który nauczy mnie widzieć cud MISTERIUM, który dokonuje się w każdej Eucharystii. Który będzie mnie uczył walki z rozproszeniami i skupienia na cudzie przemiany. Ducha, który zaprowadzi mnie na Golgotę pod krzyż, i do pustego grobu, i do Wieczernika w momencie Zesłania, i do ostatniego dnia tego świata w momencie Paruzji. Daj mi pojąc na tyle na ile potrafię, jak każdy z tych elementów zawiera się w Eucharystii. Objawia się w znakach i symbolach Eucharystii.