TYDZIEŃ II

Bóg jest Miłością – miejcie odwagę żyć dla Miłości…

Miłość – najpiękniejsze z imion Boga.

Ta Miłość emanuje – rozlewa się na całe otoczenie. Bóg tak mocno umiłował świat i człowieka, że swego Syna dał, aby każdy, kto w Niego wierzy miał życie. (J 3,16).

To Bóg – to On nas pierwszy umiłował. To On posłał nam Syna. Syna, który urzeka tą Miłością. Widać to w historii uczniów opisanej w Ewangelii na 4 Stycznia. Widzą jak Jezus żyje, jak wygląda Jego codzienność – dom – i ZOSTAJĄ. To im wystarcza. Takie doświadczenie prostej, pokornej, codziennej Miłości:

Jan Chrzciciel stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: „Oto Baranek Boży”. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: „Czego szukacie?” Oni powiedzieli do Niego: „Rabbi! (to znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz?” Odpowiedział im: „Chodźcie, a zobaczycie”. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: „Znaleźliśmy Mesjasza” (to znaczy: Chrystusa). I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: „Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas” (to znaczy: Piotr). (J 1,35-42)

Miłość powołuje. Miłość nadaje TOŻSAMOŚĆ – imię. Szymon staje się skałą, Kefasem, Piotrem.

Ta Miłość ma na Ziemi cel – odkupienie człowieka. Zapoczątkowanie Kościoła. Z Jego przebitego boku zrodzą się sakramenty, których szafarzami będą Apostołowie i ich następcy. Miłość ciągle rozdaje – rozdaje łaski – sakramenty przez ręce Kościoła – widzialne znaki, za którymi wylewa się ocean niewidzialnej łaski.

Bóg Miłość daje wszystko – łącznie z ŻYCIEM SYNA za człowieka – ku zbawieniu człowieka. Miłość oddaje życie za każdego człowieka. To na krzyżu objawia się pełnia Miłości Boga. Największa Miłość – oddać życie za drugiego. Bóg oddał życie za każdego człowieka – niczym nie przymuszony – zupełnie dobrowolnie!

Taka miłość ofiarna – rozdająca się – emanująca na wszystkie sfery życia – to Miłość Agape. Miłość rodząca się w sercu otwartym i wypełnionym Duchem Świętym. Miłość, którą dostaje każdy ochrzczony – jest zaszczepiona w sercu każdego chrześcijanina. Bez Agape nie da się stać dzieckiem Boga. W ramach tej miłości my także mamy Miłość w sobie – jesteśmy dziećmi Boga. Duch święty w nas działa i nas w tym wspomaga.

Ta Miłość – Agape -opiera się na ludzkiej woli – wyborze. Nie na uczuciach. Agape – to miłować bliźniego swego jak siebie samego nieraz POMIMO przeciwności, różnic, negatywnych uczuć…! Agape – opiera się na woli – bo jak inaczej miłować NIEPRZYJACIÓŁ do czego nawołuje Jezus. Jak inaczej wyjaśnić Miłość wiszącą na krzyżu i przebaczającą oprawcom. Jezus na krzyżu raczej nie ma „motyli w brzuchu” Kocha poprzez swoją wolę i wybór. Przebaczył! – to jest Miłość z wyboru woli. Zechciał przebaczyć.

Negatywne uczucia w stosunku do drugiej osoby nie są przeszkodą dla miłości Agape.

Panie ucz mnie Miłować. Uczyń moje serce na wzór Twego serca – serca miłującego.