Słowo Boga jest zakryte. By odkryć jego znaczenie potrzeba wejść wgłąb. Usiąść i przede wszystkim znaleźć czas na dialog z Jezusem. Zapytać Go – CO TO SŁOWO, KTÓRE TY WYPOWIEDZIAŁEŚ OZNACZA.

Niesamowite jest tło tej Ewangelii. Zachowanie uczniów, rozmowy, tłumaczenie Słowa przez Jezusa. Jest jakby praktycznym aspektem samych Słów Pana. Słwo musi paść na ziemię żyzną, by mogło zapuścić korzenie. Musi wzrastać. Być pielęgnowane. podlewane. Trzeba usuwać ciernie i chwasty. Przesadzić słabą siewkę, gdy znajdzie się na drodze.

Wejść w czas interakcji i dialogu z Panem.

(Łk 8, 4-15)
Gdy zebrał się wielki tłum i z poszczególnych miast przychodzili do Jezusa, opowiedział im przypowieść: „Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki podniebne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny”. To mówiąc, wołał: „Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!” Pytali Go więc Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: „Wam dano poznać wprost tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, „aby patrząc, nie widzieli, i słuchając, nie rozumieli”. Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi zaś na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, które padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą, a zagłuszeni przez troski, bogactwa i rozkosze życia, nie wydają owocu.Wreszcie ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc dzięki wytrwałości”.

Każdy ma uczy do słuchania… A może nie do słuchania. Czym innym jest słuchać, a czym innym prawdziwie usłyszeć znaczenie SŁOWA.

Słowo trzeba zachować w Sercu – to także niesamowity aspekt tej przypowieści. Nie w umyśle, nie w pamięci. A może nie tylko tam. Ale glebą dla Słowa Boga jest SERCE.

Znajac wartośc Słowa – człowiek będzie go stzegł. Pilnował by nic z niego nie utracić.

(1 Tm 6, 13-16)
Najmilszy: Nakazuję w obliczu Boga, który ożywia wszystko, i Chrystusa Jezusa – Tego, który złożył dobre wyznanie za Poncjusza Piłata – ażebyś zachował przykazanie nieskalane, bez zarzutu, aż do objawienia się naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Ukaże je, we właściwym czasie, błogosławiony i jedyny Władca, Król królujących i Pan panujących, jedyny mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego nikt z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista! Amen.

Weź Mamo i przyjmij całą wolność moją, wolę moją, pamięć i rozum. Weź wszytko to co mam i posiadam. Z ręki Boga przez Twoj dłonie wszystko to otrzymałem i Bogu przez twe ręce pragnę to oddać. Ty Mamo, która znasz wolę Ojca rozporządzaj tym wszytkim. Przynieś mi tylko Miłość i Łaskę a one w zupełnosći mi wystarczą.

Słwo jak Ziarno – ma w sobie zalążek życia – to ode mnie zależy czy to życie pojawi się, roślina wyrośnie i wyda plon.

Słowo daje BÓG który orzywia. Przykazania daje PAN ŻYCIA – OŻYWIAJACY BÓG. Jego Słowo, jego przykazania mają moc dawania życia. Dlatego jest to skarb, który trzeba pielęgnować.

Przynieś Łaskę wchodzenia wgłąb Słowa. Zanurzania się w Słowo. Czerpania ze Słowa.