Jezus ukazany jest dziś jako Król zasiaajacy na rzewie Krzyża. Wieu drwi z niego, ale są też Ci, którzy zwracaja się do Niego jako do KRÓLA. Jednym z nich jest dobry łotr. On grzesznik zauważa króla w Jezusie. Ci którzy studiują pismo i uważają że są czyści urągają Mesjaszowi – temu na którego czekają. Tylko łotr – w jego słowach słychać pokorę – my SŁUSZNIE PONOSIMY KARĘ ZA GRZECH… Tylko łotr widzi, że JEzus jest Królem i że Jezus ofiaruje siebie za innych. Tylko w Jezusie jest ostateczne ocalenie – wspomnij na mnie Panie…
Pierwszy święty Kościoła – Jezus mówi mu – JESZCZE DZIS! Kanonizuje Łotra!
(Łk 23,35-43)
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: ”Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym”. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: ”Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie”. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: ”To jest król żydowski”. Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: ”Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas”. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: ”Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił”. I dodał: ”Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. Jezus mu odpowiedział: ”Zaprawdę powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju”.
Pokora i dzękczynienie – to są prawdziwe ścieżki chrześcijańskie.
Tak jak w historii 10 trędowatych. wszyscy są uzdrowieni – ale wraca ten ostani z ostatnich – Samarytanin. Widzi, kto jest prawdziwym Królem i Kapłanem. Komu należy się dziękczynienie i cześć. Jezus osyła ich do Kapłanów – Samarytanin odkrywa kto tak na prawdę jast prawdziwym kapłanem i może stwierdzić że człowiek został w pełni oczyszczony… Dziękuje Jezusowi za dar oczyszczenia! Tylko cudzoziemiec wraca i pada do nóg Jezusa – pozostali – izraeilici! – zapomnieli…?
(Kol 1,12-20)
Bracia: Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. I On jest Głową Ciała, to jest Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, by w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego i dla Niego znów pojednać wszystko ze sobą: i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża.
Postawą uzdrowienia jest wiara! To Wiara uzdrawia. To Wiara oczyszcza. Największym dziękczyenieniem i najwiekszą przestrzenią uzdrowienia jest Eucharystia:
Jest tam SŁOWO w liturgii Słowa
Jest tam OFIARA oczyszczenia
Jest DZIĘKOWANIE i WYCHWALANIE Boga.
Eucharystia pozwala się człowiekowi gruntownie obmyć w zdrojach krwi Chrystusa. Doznajemy oczyszcznia i uzdrowienia i wyrażamy wdzęcznosć za te łaski. Jeśli chcesz Bogu powiedzieć DZIĘKUJĘ – to wszelkie słowa są niczym w porównaniu z EUcharystią.
Drugą drogą DZIĘKCZYNIENIA jest MAgnificat wraz z Maryją. Wołanie z głębin: Wielbi Dusza moja Pana i raduje sie Duch mój w Bogu zbawcy, bo wielkie rzeczy mi uczynił… Dziękowanie wraz z Matką Boga, Matką Kościoła, Niepokalaną. Jest to najmilsza pieśń dziękczynienia jaką Bóg przyjał – oczywiście po ofierze Jezusa.
Weź Mamo i przyjmij całą wolność moją, wolę moją, pamięć i rozum. Weź wszystko to co mam i posiadam. Z ręki Boga przez Twoje dłonie wszystko to otrzymałem i Bogu przez Twe ręce pragnę to oddać. Ty Mamo, która znasz wolę Ojca rozporządzaj tym wszystkim. przynieś mi tylko Miłość i Łaskę a one w zupełności mi wystarczą.