Tagi
kontemplacja, Maryja, medytacja, pokora, różaniec, wytrwalość
TYDZIEŃ 1
Modlitwa pokorna i prosta – Różaniec.
Różaniec opiera się przede wszystkim na kanwie piwtarzanego ciągle pozdrowienia anielskiego. Słów pełnych radości i nadziei – słów zwiastujących Zbawienie.
Dodajemy „święta Maryjo” by prosić Matkę o wstawiennictwo – szczególnie w ostatniej chwili życia, gdy będzie się aażył nasz los na wieki.
W centrum jest JEZUS. Spaja dwie części modlitwy.
W centrum jest też rozważanie poszczególnych tajemnic Ewangelii. Różaniec uczy że prawem fundamentalnym doskonałości jest nowe prawo Miłości.
Maryja pomaga wejść w tajemnice Słowa – zobaczyć je oczyma Matki. Maryja nie zasłoni nam Syna – nie sprowadzi nas na manowce religijności. Jest jak soczewka – nie rozprasza Światła, ale je przybliża i skupia. Maryja uczy prasdziwie kontemplować Boga. Zachowywać w sercu. Rozważać te tajemnice z pokorą. Różaniec przez swą strukturę uczy cierpliwości. Powtarzanie to droga nasycania się – nasiąkania Bożą prawdą.
To droga wychowywania serca, formowania postaw, nasiąkania prawdą. Różaniec wymaga pokory i wytrwałości. Uczy tego co najważniejsze w pracy wewnętrznej. Pracy nad wnętrzem.
Jezus przemówił tymi słowami: „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych oraz mówicie: „Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie bylibyśmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków”. Przez to sami przyznajecie, że jesteście potomkami tych, którzy mordowali proroków. Dopełnijcie i wy miary waszych przodków!” (Mt 23, 27-32)
Matko prowadź mnie drogą pokory i rozwoju wnętrza. Ucz mnie świętości. Prowadź drogą pokory i wytrwałości. Wyproś ducha kontemplacji i duchowego rozwoju.