Tagi
anty-wartosci, błogosławieństwa, droga, Eucharystia, krzyż, miłość, pokora, posłuszeństwo, przemiana, przemiana. świętość, przykazania, trud, ubóstwo
Stary testament pokazuje proroka Eliasza, który walczy o to by zachowany był kult Jedynego Boga. Obraz Proroka ukrytego w okolicach potoku, któremu kruki przynoszą chleb – obraz człowieka, którego Bóg utrzymuje przy życiu i karmi jakoś niesamowicie wiąże się z obrazem Eucharystii. Niesamowity symbol i znak Eucharystii.
Bóg dał 10 przykazań ludowi Starego Przymierza. 10 zasad życia. Zasad, które miały pozolić tym ludziom trwać blisko Boga. 10 zasad, których przestrzeganie prowadzi do Nieba. Jednak ludzie uciekli w bałwochwalcze kulty w wielobóstwo. Oddalili się od Boga i JEGO PRZYKAZAŃ. Nie chcieli by Bóg ich karmił, by był ich pasterzem. By Bóg się nad nimi litował. by się opeikował nimi. Woleli sami zadbać o swoją pomyślność. Powiedzieć Bogu nie i pójść za bożkami ze słomy, metalu, skały czy drewna. Takimi jakie sami sobie zaprojektowali…
Prorok Eliasz z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: „Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem”. Potem Pan skierował do niego to słowo: „Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu. Wodę będziesz pił z potoku, krukom zaś kazałem, żeby cię tam żywiły”. Poszedł więc, aby uczynić według rozkazu Pańskiego, i podążył, żeby zamieszkać przy potoku Kerit na wschód od Jordanu. A kruki przynosiły mu rano chleb i mięso wieczorem, wodę zaś pił z potoku. (1 Krl 17, 1-6)
Odwrócili się od stołu Pana – zastawionego i gotowego na ich przyjęcie…
Kluczem do przystopienia do tego stołu Wucharystii jest pokora i ufność. Ufne spojrzenie na Pana. Poszukiwanie w Nim sensu i celu. Zaufanie Jemu jak dziecko:
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Wznoszę swe oczy ku górom:
skąd nadejść ma dla mnie pomoc?
Pomoc moja od Pana,
który stworzył niebo i ziemię.On nie pozwoli, by potknęła się twa noga,
ani się nie zdrzemnie Ten, który ciebie strzeże.
Nie zdrzemnie się ani nie zaśnie
Ten, który czuwa nad Izraelem.Pan ciebie strzeże,
jest cieniem nad tobą,
stoi po twojej prawicy.
We dnie nie porazi cię słońce
ani księżyc wśród nocy.Pan cię uchroni od zła wszelkiego,
ochroni twoją duszę.
Pan będzie czuwał nad twoim wyjściem i powrotem,
teraz i po wszystkie czasy. (Ps 121)
Ewangelia idzie dalej. Odpowiada na pytanie jak być jeszcze blizej, jak zrobić jeszcze większy krok na drodze pokory. W starym Testamencie 10 przykazań było regulacją prawa, regułami, które pozwalały wejść do Nieba. W Nowym TEstamencie JEzus rozwija te reguły i daje 8 błgosłaiwństw. Dóg ku świętości. Dróg, których zaakceptowanie wymaga ogromnej pokory. Błogosłaeisńtwa to ANTYWARTOŚĆI dla świata.
JEzus też pokazuje drogę. Już nie mówi nie będziesz, czy nie mówi będziesz jak w 10 przykazaniach. Teraz odwołuje się do serca, do akeptacji tych nowych zasad, do przyjećia ich jako swoich.
Mówi Błgosławieni KTÓRZY SĄ……
Święci są Ci, których rzeczywistoscią są błgosławieństwa…
Droga jest ciagne w stronę Nieba i w stronę świętości:
Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie.
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami”. (Mt 5, 1-12)
Jezus jako nasz pasterz prowadzi nas na pastwiska, w tą rzeczywistość błgosłaiwństw. PRowadzi nas na „pastwisko” Eucharystii, gdzie możemy się posilić na tą drogę. Gdzie możemy zrozumieć na czym polegają błogosłiwństwa.
Eucharystia uczy drogi błogosłaiwństw. Jest ofiarą i wymaga współofiarowania przez człowieka. Oddania na ołtarzu wszystkiego co mam. Mojej Wolnosći, Pamięci, Rozumu, Woli. Wszystkiego co mam i posiadam.
Jezus mówił, że kto zachowuje przykazania, ten miłuje. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje kolejny stopień, kolejny etap tej Miłosci. Świętość. Drogę, do której każdy z nas jest powołany i pociągany przez Pana. Ta droga wiedzie przez pokorę ubóstwo, posłuszeńśtwo – przez antywartosci – przez KRZYŻ. Ale owocuje błgosławieństwem – czyli RADOŚCIĄ i SZCZĘŚCIEM!
W eucharystii widać to doskonale. Jak wielką trzeba podjac walke by się skupić. By wejsć w treści Eucharystii. To co dużo kosztuje, jest bardzo wiele warte. Jezus pokazujac drogę błgosławieństw pokazuje też drogę zamgania sie ze sobą. Drogę duchowej walki – walki wnętrza.
Panie daj mi ducha walki o skupienie w czasie Eucharystii. Umocnij mnei w walce z rozproszeniami i ucz mnie drogi świętości. Drogi według 8 błgosławieństw. Pomóż mi stawać się bardziej pokornym, cichym, ubogim duchowo i materialnie według Twojej woli i upodobania. Uświęć mnie ku większej Chwale Twojej.