Niezwykłe jest dzisiejsze Słowo opisujące historię świadectwa Apostołów. Oni Głoszą Słowo i świadczą jednocześnie swoim życiem. Nie rozdzielają tych dróg. Ani nie głoszą Slowa żyjac jak chcą, anie też nie są akcyjni pomijając Slowo i głoszac siebie samych.

Tłum Filipian zwrócił się przeciwko Pawłowi i Sylasowi, a pretorzy kazali zedrzeć z nich szaty i siec ich rózgami. Po wymierzeniu wielu razów wtrącili ich do więzienia, przykazując strażnikowi, aby ich dobrze pilnował. Otrzymawszy taki rozkaz, wtrącił ich do wewnętrznego lochu i dla bezpieczeństwa zakuł im nogi w dyby. O północy Paweł i Sylas modlili się śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik zerwał się ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli. „Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy!” – krzyknął Paweł na cały głos. Wtedy tamten zażądał światła, wskoczył do lochu i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A wyprowadziwszy ich na zewnątrz rzekł: „Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?” Odpowiedzieli mu: „Uwierz w Pana Jezusa, a zbawisz siebie i dom swój”. Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu.(Dz 16,22-34)

Idą pokornie tam, gdzie prowadzi ich Jezus.

Stają się naocznymi świadkami. Naocznymi – bo spojrzeli na Jezusa oczami wiary. Zobaczyli głebie misterium. Weszli w Liturgię i życie Kościoła.

Doświadczenie naocznego swiadka rodzi się na kolanach. Świadek naoczny to ten, kto przyjął Jezusa od wewnatrz. Tacy ludzie żyją paschą. Umieraja codziennie wraz z Jezusem i przez to gloszą Ewangelie. Walcza z soba, z pokusami. Wydoskonalaja sie na wzor Ojca.

Trzeba mieć żar Słońca, wowczas ludzkie serca beda sie otwierały na Swiatło i przyjmowały je i ogrzewały sie w nim…