Dziś w Słowie spotykamy Piotra głoszącego Korenaliuszowi Ewangelię. Nastpuje wylanie Ducha Świętego na POGAN A DOPIEOR POTEM ICH CHRZEST! Bóg działa tam gdzie chce i tak jak chce. Człowiek nie może Go ograniczyć czy sobie przywłaszczyć, jak chciałoby to zrobić wielu „świątobliwych” katolików.

Kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do stóp i oddał pokłon. Piotr podniósł go ze słowami: „Wstań, ja też jestem człowiekiem”. Wtedy Piotr przemówił: „Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie”. Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga. Wtedy odezwał się Piotr: „Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?” I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa. Potem uprosili go, aby pozostał u nich jeszcze kilka dni. (Dz 10, 25-26. 34-35. 44-48)

Dzieje sie tak bo Bóg kocha i chce przyrowadzić wszystkich do swego Królestwa. Protestanci, członkowie kościołów odłączonych są tak bardzo blisko. Bóg także w ich życiu pragnie zadziałąć wylaniem Ducha by ich przyciągnąć do siebie. Katolicyzm nie ma monopolu na Ducha Świętego!

Droga Koćioła KAtolickiego pozostaje niezamącona, pozostaje najczystsza i nie skażona. Trzymanie się jej prowadzi do Zbawienia. Nie można jednakże odmawiać wejsćia do nieba tym który ze szczerego serca trzymali się Ewangeli która gdzieś w momencie schizmy, rozłamu została źle zinterpretowana. Jezus tak bardzo pragnie naszego pojednania i jedności. Wie że jesteśmy braćmi którzych poróżniły spory przeszłości i że najwyższy czas zakopać te prepaści i iść razem.

W tym wszystkim chodzi o Miłość. O Miłość wprowadzoną w czyn. O miłość braterską. Świat tak bardzo potrzebuje ekumenizmu i powrotu do jedności wspólnoty Koscioła.

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”. (J 15, 9-17)

Biblia tak dużo mówi o zstępowaniu Ducha Świętego na Apostołów, o jedności Ducha Świętego z Jezusem. O Rozradowaniu się Pana w Duchu Świętym. O prostocie serca, która jest warunkiem rpzyjećia tego Ducha.

Kościół katolicki przywołuje Ducha Świętego w sakramentach – widzialnych znakach niewiedzialnej łaski. Tam Duch Święty dopełnia słabości ludzi. On namaszcza, umacnia, obdarza łaskami. W Sakramentach Duch Święty uzdalnai człowieka do wykonaia dzieła. Dziś z Słowie z Dziejw Apostolskich dokonuje się chrzest wielu ludzi. Zostali przez to włączeni w Kosciół i uzdolnieni do ZBAWIENIA. Do życia według łaski!

Dzieło Boga pozna tylko osoba pokorna. Nie taka która jest wyniosła czy pyszna. Nie osoba zarozumiała. Tylko taka która wsłucha się w szept Pana. Bóg bowiem objwia swe pragnienia serca osobą o dzieciecym sercu. Sercu ufnym i oddanym Panu. Żeby bowiem wejsc do Królestwa trzeba sie stać jak dziecko.

Teraz Jezus działa w Kościele i to Kosciół nas prowadzi. To tam człowiek może odnaleźć dzieło Jezusa. Bóg szanuje rozwój duchwowy człowieka prawa rozwoju i wzrostu człowieka. Chrześcijanin otrzymuje sakramenty w miarę jak potrafi je zroumzumieć i przyjąć i za nimi podążyć. Jak wzrasta w dojrzałości duchowej. Dostaje pierwsze dary Ducha w Chrzce. Uczy się powrotu w mocy Ducha w Saramentach pokuty. Zjednoczenia z JEzusem w Jego Ciele w Eucharystii by w końcu wejsć w pełnię jednosci z Duchem w Bierzmowaniu – an wzór Pięćdziesiątnicy.

JEzus rozsyła wszystkich człoków Koscioła by kontynuowali Jego posłannictwo – głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu.

Potrzeba z pokorą wykonywać uczynki miłości i miłosierdzia by głosić Królestwo Boga na ziemi.

Matko Najświętsza weź i przyjmij całą wolność moją, wolę moją, pamieć i rozum. weź wszytko to co mam i posiadam. z Reki Boga to wszystko pochodzi i Jemu to pragnę oddać jako wyraz mojej Miłośći. Ty, Mamo, która znasz wolę Ojca, rozporządzaj tym wszystkim. Przynieś mi tylko Miłość i Łaskę, a one w zupełności mi wystarczą.