Człowiek nauczył się wiele. Potrafi przewidywać pogodę, rozpoznawać genom wirusa. Umie rpzewidywać statystykę zakupów, wielkie zjawiska, tory komet i zachowania konsumantów. I prezwidywania człowieka spełniaja się! Potrafi budować opis rzeczywistości – przewidywania – które są oparte na faktach i regułach których człowiek się nauczył.

Jak to jednak jest, że tak wielu ludzi nie rozpoznało w Jezusie Zbawiciela? Jak to jest że w Kościele i w nauce głoszonej przez Jeusa nie rozpoznali drogi do prawdziwego szczęścia. Co zaciemnia i zwodzi ludzi…?

Każdy ma wpisane w serce rawo naturalne – stworzeni na wzór Ojca. Każdego człowieka pociaga dobro i miłość. A jednak tyle zakłamania, podążania za pożądliwościami serca. Poszukiwania własnego egoistycznego spełnienia. Człowiek nie rozróżnia sam z siebie co słuszne? Dlaczego…?

Ludzie nie szukają jedności i zgody tylko tego by postawić na swoim. Mimo, że to dużo więcej kosztuje i jest tylko pozorną wygraną.

Jezus mówił do tłumów: „Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: „Deszcz idzie”. I tak się dzieje. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: „Będzie upał”. I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne? Gdy idziesz do sprawującego władzę ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie zaciągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia. Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni pieniążek”. (Łk 12, 54-59)

Pewne cechy powoduja że człowiek podejmuje właściwą drogę i rozpoznaje znaki czasu. Te cechy to pokora, cichość i cierpliwość. Praca nad jednością. Wszystko to prowadzi do wypełnienia powołania  – podstawowego powołania człowieka – powołąni do Miłosći!

Bracia: Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. (Ef 4, 1-6)

Ucz mnie Panie rozpoznawać i podążać za znakami czasu.

Jezu cochy i serca pokornego, cuzyń serce moje na wzór serca Twego.