Jezus daje dziś niezwykle trudne zadanie i wyzwanie. Świadectwo – aż po przelanie krwi. Nie obiecuje życia łatwego i prostego. Wręcz przeciwnie: „Podniosą na was ręce i będą was prześladować”. Dodaje do tego informację o CELU. Bóg pragnie by Dobra Nowina dotarła wszędzie. Dlatego Jezus dodaje: „będzie to dla was okazja do składania świadectwa”. Ale pokazuje też drogę świadectwa. Nie liczyć na swe ludzkie siły. Nie obmyślać naprzód obrony. Zaufać Duchowi Świętemu. Poddać swe serce właśnie Jemu. Od Boga ma pochodzić SŁOWO MOICH UST – ZWŁASZCZA SŁOWO MIŁOŚCI. Na koniec zostawia obietnicę: „Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie”

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie”. (Łk 21,12-19)

To Słowo niezwykle współgra z punktem 18. „Tajemnicy Maryi”. Zwłaszcza to polecenie by nie polegać na samym sobie, na swoich umiejetnościach, ale poddać się Bogu. Św. Ludwik pokazuje w „Tajemnicy Maryi” identyczną zasadę – tym razem polegajacą na powierzeniu się prowadzeniu Matki:

„Jakaż wielka jest różnica pomiędzy duszą formowaną drogą zwykłą tych, którzy zawierzają tylko własnej wiedzy i opierają się na własnej zręczności, a duszą podatną i uległą, która nie szukając oparcia w sobie samej, powierza się bez reszy Maryi i poddaje działaniu Ducha Świętego! Ileż zmaz, błędu, ciemności, ile złudzeń, ile ludzkiego naturalizmu w duszy pierwszej – a ile czystości, boskości i podobieństwa do Jezusa Chrystusa w tej drugiej!”

Zawierzyć i poddać się działaniu Ducha Świetego. Zaryzykować, zaufać i dać się poprowadzić. O tym mówi zarówno dzisiejsza Ewangelia jak i św. Ludwik. Bóg daje obietnicę – a na Nim jeszcze nikt się nie zawiódł!

Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia. (Ap 2,10c)

Zwycięzcy siedzący nad morzem ze szkła. Połyskujaćym w promieniach Słońca. Po zwycięztwie nad Bestią śpiewają:

[…] Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny. Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów. Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo słuszne Twoje wyroki stały się jawne”.(Ap 15,1-4)

Weź Panie i przyjmij całą wilność moją, wolę moją, pamięć i rozum. Weź wszystko to co mam i posiadam. Z Twojej ręki to pochodzi i Tobie to oddaję jako wyraz mojej miłosći. Ty tym rozporządzaj według Twojego uznania. Daj tylko Miłosć i Łaskę a to mi wystarczy.