FUNDAMENT

Wszystko jest zatopione w Chrystusie. Tym, który jest PASCHALNY – ukrzyżowany i Zmartwychwstały. W ten właśnie sposób Chrystus UWIELBIŁ Ojca. Rolą całego stworzenia jest Uwielbić Ojca. A drogą nauki tego uwielbienia jest naśladowanie Jezusa.

Idąc tą drogą można stwierdzić, że zarówno człowiek jak i całe stworzenie musi mieć udział w tym właśnie niezwykłym Misterium. Na całym stworzeniu – nie tylko na człowieku – odciśnięta jest pieczęć CIERPIENIA. Zawsze jest jakaś strata, jakiś brak, umieranie, doświadczenie niszczenia. Kataklizmy. Cykl życia roślin i zwierząt. Umieranie w przyrodzie ma przypominać człowiekowi jego kruchość. Pokazywać, że istnieje cierpienie ale i piękno. Potęgę „przyrody” która jest nie do opanowania. Wszystko ma charakter OBJAWIANIA Boga człowiekowi i ciągnięcia człowieka do modlitwy. Przyroda mówi – „Patrz – Bóg jest POTĘGĄ”. Świat też jest w nieustannym procesie stwarzania, transformowania się, zmian.

Przyroda mówi o ogromie, niezwykłości, nieskończoności Boga. I taki Bóg w okruchu chleba i odrobinie wina oddaje się nam w swoim ciele i krwi. Taki Bóg schodzi z Nieba i oddaje się w ręce ludzi – milczący daje się przybić do krzyża.

Bóg przemienia Świat. I Przemieni go na końcu czasów tak jak przemienił ciało Jezusa. Bóg nie tworzy nic, żeby to potem niszczyć. Człowiek niszczy, rozwala, nadużywa i marnotrawi – jako przejaw grzechu. Braku szacunku do dzieła Boga.

Jezus zaś sam siebie poddaje zniszczeniu przez człowieka, by potem wyjść z krańcowego zniszczenia – z grobu – w przemienionym ciele. W tej drodze przemiany uczestniczy całe stworzenie.

Grzech prowadzi ku zniszczeniu. Dzisiejsza Ewangelia wspomina dwa zniszczone miasta – wiąże zniszczenie z grzechem i objawieniem Boga:

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły. Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie. (Mt 11,20-24)

Panie – wlej w me serce szacunek do Twoich darów materialnych, do stworzenia,do jedzenia. Nie daj mi marnotrawić Twoich darów. Pomóż mi z nich mądrze i właściwie korzystać. Wlej pokorę w me serce i ucz drogi pokory. Pomóż mi w stworzeniu i świecie wokół odczytywać naturę Ojca, Stwórcy.