Tagi
przegrana, rozwój, trwanie, upór, wytrwalość, wzrost, zawrócenie, zniechęcenie, życie duchowe
FUNDAMENT
Dziś świat proponuje intelektualizację życia. Wykrzywianie pojęć. Wykrzywianie definicji tak by pasowały do idei którą chce głosić autor, instytucja, grupa społeczna. Ważna jest interpunkcja, idee, definicje, wszystko co intelektualne i umysłowe, a brakuje korelacji z prawdziwym życiem. Życie wewnętrzne to nei pisanie doktoratu. TO jest prawdziwe codzienne życie z prawdziwymi codziennymi zadaniami.
Postawy – właściwe postawy wobec pokus, wobec głosu Ducha, zdobywa się właśnie ćwicząc. potykając się, błądząc, gubiąc się. Trzeba powtarzać, aż wejdzie w krew. Wielokrotnie z wytrwałością. Dlateog u św. Ignacego mamy do czynienai z „ćwiczeniami duchowymi!”. Trzeba się ćwiczyć w różnych okolicznościach, w różnych stanach wnętrza ćwiczyć do właściwych postaw, działań i reakcji.
Ludzie dziś lubią skakać z kwiatka na kwiatek. RAk w tej grupie i tej ideologii, czy nawet tej duchowości widza niezwykłą drogę dla siebie. Mila jakiś czas i porzucają to dla kolejnej cudownej drogi. I tak całe życie… A przecież duchowości w chrześcijaństwie, gdy sie do nich przylgnie całym sobą prowadzą do celu. Duchowość ignacjańska, franciszkańska, benedyktyńska, karmelitańska…. KAżda z nich „wyprodukowała” rzesze świętych. Ci święci własnie weszli na maxa w tą jedna drogę i szli z uporem, mimo przeciwnych wiatrów, mimo nocy. Szli przed siebie do celu.
Dziś w świecie panuje postawa niestałosci i zmiany partnera, drogi życia, gdy już się ZNUDZI. W ten sposó człowiek w swoim krókim życiu „porozgrzebuje” jakieś kawałki drogi ku świętościw różnych miejscach i nei zdaży do końca życia uczynić konkretnych postępów w drodze.
Człowiek dziś tak szybko się poddaje: „po co się trudzić? szkoda czasu! nie ma szans dotrzeć tą drogą! to nie dla mnie ….”
… I PRZEGRYWA….
Człowiek roztropny ZAPRZE SIĘ, UPRZE SIĘ, powie sobie WYTRWAM, OSIĄGNĘ CEL!
W sprawach swiata ludzie są tak roztropni, a w sprawach ducha tak szybko się poddają i zniechęcają.
TYLKO ZNIECHĘCENIE I ZAWRÓCENIE JEST PRAWDZIWĄ PRZEGRANĄ!
Można sobie pozowlić na przerwy, skaleczenia, upadki, złamania, odpoczynki – to wszystko tylko przystanki. Czasem konieczne, żeby nie przesadzić. To wszystko można naprawić – wstać, opatrzyć, wyleczyć, zrehabilitiwać.
Ale zawsze – cały czas trzeba się wpatrywać w CEL – bo CEL NADAJE SENS!
Trzeba tak jak kropla drążyć skałę – czasem milimetr po milimetrze z pozoru stojąc w miejscu… Brać wzór z Jezusa w Ogrójcu. Cały czas się miota – uczniowie, Ojciec. Cały czas ta sama prosta modlitwa. Ale nie ucieka. Trwa!
DO ŻYCIA DUCHOWEGO TRZEBA PODCHODZIĆ ZE SPOKOJEM! NIE NERWOWO. SPOKOJNIE I POWOLI, KROK PO KROKU Z CIERPLIWOŚCIĄ RADOŚCIĄ I PRACOWITOŚCIĄ.
KTO WYTRWA DO KOŃCA, TEN BĘDZIE ZBAWIONY (Mt 24,13)
LEADERSHIP PO IGNACJAŃSKU
Ten element ćwiczeń duchowych pokazuje jak niezwykła jest rola wizji, misji i strategi w pracy z ludźmi. Człowiek, by wygrał, musi iść w jednym keirunku, ćeiczyć. Ma prawo popełnić błąd. Rolą Lidera jest motywowanie, wskazywanie kierunku i zawracanie tego który się zniechęcił.
PAnie dał mi wytrwałośc w drodze do Zbawienia.
Prowadź mnie Panie wytrwale do celu
