Jezus mówi dziś o woli Ojca. Pokazuje, że całą osią Jego życia jest wypełnienei woli Ojca. Podażanie za wolą Ojca. Jezus dokonuje dzieł zapisanych w Starym Testamencie – dzieł, które miały Go zapowiadać. Żydzi jednakże nie chcą w Niego uwierzyć. Nie tylko nie chcieli Mu uwierzyć ale nawet planowali Go zabić.

(J 5,17-30)
Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam. Dlatego więc usiłowali żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.

Jezus wypełnia wolę Ojca. Czyni DZIEŁA OJCA. I należy Mu się cześć taka jak Ojcu, jako że jest On jedną z osób Trójcy Świętej. Jezus wskazuje na największe z dzieł Boga które dokonały się przez Jego ręce – na wskrzeszenia! I mówi o jeszcze większych dziełach – ma pewnie w myśli Zmartwychwstanie i Zbawienie. Jezus wskazuje też, że to On będzie sądził ludzi zarówno żywych, jak i tych, którzy oczekują na Niego w otchłani. JEZUS JEST ŹRÓDŁEM ŻYCIA – ŻYCIA WIECZNEGO!

On dał życie i o nikim nie zapomina. Każdy ejst ważny i wielki w Jego oczach. Każdy człowiek jest jedyny i tak samo ważny dla Boga.

(Iz 49,8-15)
Tak mówi Pan: Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą. A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa, aby rzec więźniom: Wyjdźcie na wolność! marniejącym w ciemnościach: Ukażcie się! Oni będą się paśli przy wszystkich drogach, na każdym bezdrzewnym wzgórzu będzie ich pastwisko. Nie będą już łaknąć ni pragnąć, i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce, bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi, i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów. Wszystkie me góry zamienię na drogę, i moje gościńce wzniosą się wyżej. Oto ci przychodzą z daleka, oto tamci z Północy i z Zachodu, a inni z krainy Sinitów. Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi. Mówił Syjon: Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.

Jeśli to dzieła świadczą o Jezusie. Jeśli to Jego działania i wydarzenia z Jego życia pokazują prawdę o Bogu, to trzeba je dogłębnie rozważać. Medytować. Jedną z dró jest Słowo Boże. Pewną odmianą rozważania Słowa jest wchodzenie wydarzenia Ewangelii wraz z Maryją przechodząc przez Tajemnice Różańca.

Różaniec jest trudny, jest pod obstrzałem złęgo. Do Różańca Maryja wzywa w bardzo wielu objawieniach. W Fatimie zapowiadałą wielką wojne ze Wschodu Europy. Wręcz wskazywała Rosję jako agresora. A jako lekarstwo podawała Różaniec! Ta modlitwa – rozważanie życia Pana wraz z Matką ma ogromne znaczenie duchowe i ogromną moc ducha.

Różaniec skłąda się ze słów z Biblii. Ojcze Nasz, Chwałą Ojcu, Zdrowaś Maryjo…. Jest przesiąknięty Biblią. Nadto idąc przez tajemnicę rozważa się poszczególne wydarzenia z życia Jezusa.  A jak mówi dziś w Ewangelii sam Jezus – właśnie te wydarzenia dają o Nim świadectwo. Pozwalaja odkrywać Jego i Ojca.

Litanijny charakter pomaga wejsć w kontemplację. Powtarzanie. Rytm. To jest sposób przebywania przed Bogiem. Uspokojone, wyciszone, pokorne przebywanie bez wielomóstwa. Bez tworzenia jakichś skomplikowanych monologów. Modlitwa pełna krzyża – prostoty, ubóstwa, pokory, posłusznego uporu duchowego. Nie ma tu nic z mędrkowania przd Bogiem. Bóg jest ubóstwem, pokorą i zależnością. Daje Siebie tam, gdzie po drugiej stronie są te same cechy. Różaniec oczyszcza i przygotowuje grunt na przyjście Pana.

Kiedys była to modlitwa prostych ludzi – dziś modlitwa każdego – zwłaszcza wielkich mistykó Kościoła! Te sprawy są zakryte przed mądrymi i roztropnymi a objawione ludziom prostego serca – to jest zasada Różańca. Prostota! Nad tym wszystkim jest ciągłe uparte wracanie do tych samych treści – wydarzeń zbawczych z życia Jezusa.

Weź Mamo i przyjmij całą wolność moją, wolę moją, pamięć ir ozum. Weź wszystko to co mam i posiadam. Z ręki Boga wszystko to pochodzi i Jemu to pragnę oddać. Ty Mamo, która znasz wolę Ojca rozporządzaj tym wszystkim. Przynieś mi tylko Miłość i łaskę a one w zupełności mi wystarczą.