Chrystus tworzy podwaliny kościoła – połuje uczniów. Bóg jest Miłością – a miłość wyraża się w relacji. Datego Bóg woła do relacji z Nim. Jezus to wcielone SŁOWO, dlatego też kieruje SŁOWO do człowieka. Bóg też jest Stwórcą i nadaje IMIĘ. A Imię zawiera w sobie sens człowieka. Jego najgłębszw powołanie.
Bóg woła i czeka na odpowiedź człowieka. Wołanie Miłości i odpowiedź miłością sprawia, że Królestwo Boga staje się an ziemi. Ziemia napełnia się pulsowaniem miłości. Tego niezwykłego dialogu ludzi i Boga. Dialogu Miłości.
Powołanie to dar – zupełnie WOLNY – to jest ŁASKA BOGA. Nie da się na nią zparacować. Nie da się jej wysłużyć. Nie można się zgłosić. Trzeba otrzymać od Boga specjalną ŁASKĘ. Bóg znajduje sposób by dać tę łaskę człowiekowi. Ile powołań tyle dróg dojścia do tego powołania i do przyjęcia tej łaski. Ale nieraz ta miłość wołająca człowieka spotyka się z odmową i odrzuceniem. Te dary są dla człego ludu, dla ludzkości, dla całego Kościoła a nie tylko dla danego człowieka. Wybrany staje się narzędziem Boga. WOLNYM narzędziem. Jaki może być wznioślejszy cel zycia człowieka niż bycie współpracownikiem Boga.
Powołanie wywodzi się z miłości – Jezus spogląda na powoływanych z MIŁOŚCIĄ. Jezus mówi – UMIŁOWAŁEM CIĘ – dlatego CIĘ POWOŁAŁEM. Bóg się nie myli gdy powołuje – Jego Miłość potrafi wszystko oczyścić, wyalić, uzdrowić. On potrafi naprostować najbardziej pokręcone drogi. Jedyne co człowiek powstrzymuje to LĘK.
Powołanie bywa różne. Na przykłąd powołanie Piotra i Andrzeja. Najpierw idą za Janem Chrzcicielem. Potem Jan wskazuje na Pana. Pan zabiera ich do siebie – ale oni wracaja do codziennosći. Potem znów przychodzi po nich i znów zabiera ich ze sobą. To powołanie przebiega etapami. Oni uczą się siebie nawzajem.
Wielka łaska to też ogromna wojna ze strony złęgo ducha. Kuszenia przeciw. Bóg chce być wybrany w WOLNOŚCI! Będzie straszył, kusił, nęcił. Będzie dawał setki pytajników. Będzie zwodził. A drogi Boga nie są drogami człowieka. Inne przyciąganie, które tak mocno dziś działa to rzeczy materialne, bogactwa, umowy, zależności ludzkie.
GDY CZŁOWIEK WYBRAŁ – powinien przylgnąć ściśle do tego wyboru. Jeśli wybór zapieczętowany jest łaską sakreamntu. Szczególną łaską Sakramentu – to wóczas trzeba przylgnąć i tą łąskę wykorzystać. Nawet jeśli wcześniej Bogu powiedziało się NIE.
To Jezus jest Panem. Panem wszytkiego. Ludzkich praw, relacji, obowiazków. To On pociąga. On jest Panem szabatu.
(Mk 2, 23-28)
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: „Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?” On im odpowiedział: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom”. I dodał: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”.
Weź Mamo i przyjmij całą wolność moją, wolę moją, pamieć i rozum. Weź wszytko to co mam i posiadam. Z ręki Boga przez Twoje dłonie wszystko to otrzymałem i Bogu przez Twe ręce pragnę to oddać. Ty Mamo, która znasz wolę Ojca wobec mnie rozporządzaj tym wszytkim. przynieś mi tylko Miłość i Łaskę a one w zupełności mi wystarczą.
