Tagi
Bóg, dawanie, Dawca, Jezus, obumieranie, plony, pokora, radość, ubóstwo, Wszechmocny, zasiew, zbiory, ziarno
Dziś Słowo obfituje w wyrażenia związane z siewem i zbiorem plnów.
Kto skąpo sieje – ten skąpo i zbiera
Kto hojnie sieje – ten hojnie zbiera
Wybór zasiewu to WOLNOŚĆ CZŁOWIEKA – którą szanuje Bóg. „Niech każdy postąpi tak, jak mu nakazuje serce” Bóg nie chce działań w przymusie – na siłę. Bóg chce mieć radosnych siewców dobra. Ludzi działajacych według swego serca, nie żałujacych tego co dają i nie czujacych się przymuszonymi do dawania.
Apostoł mówi także o tym, by mieć wciąż w głowie to, że Bóg jest dawcą wszystkiego. To On może zjać na człowieka obfitość łaski. Od Niego pochodzi wszystko. I On może sprawić że człowiek będzie miał zawsze wszystkiego pod dostatkiem i mógł budować swe bogactwo dobrych uczynków. To Bóg prowadzi ku plonom. Nie człowiek który zasiewa ziarno dobra.
Bracia: Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki według tego, co jest napisane: „Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki”. Ten zaś, który daje nasienie siewcy, i chleba dostarczy ku pokrzepieniu, i ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości. (2 Kor 9,6-10)
Bóg daje nasienie siewcy, Bóg też prowadzi ku plonom, zbiorom, Bóg daje chleb ku pokrzepieniu.
Wszystko od Niego pochodzi i ku Niemu prowadzi.
Zasiew w sercu – wymaga przygotowania serca. Zaorania. Użyźnienia:
Weź Panie i przyjmij całą wolność moją, wolę, pamieć i rozum, weź wszystkoie moje uczucia, relacje, weź moją pracę i trud, osiągnięcia i radości, wszystko to co mam i posiadam, z Twojej ręki to pochodzi i do Ciebie należy – Ty tym rozporządzaj według Twego uznania. Ja Tobie to wszystko oddaje. Daj tylko Miłość i Łaskę a to mi wystarczy.
Użyźnienie serca to obumeranie dla Jezusa. O tym mówi Ewangelia:
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec”. (J 12, 24-26)
Pójść za BOgiem i służy Bogu – to jest droga do użyźnienia serca i do obumierania jako ziarno zasianae w tej glebie i do wydawani plonu.
Jezu cichy i serca pokornego, uczyń serce moje na wzór serca Twego.