Tagi
dialog, grzech, mowa, odpuszczanie grzechów, słuch, uzdrowienie
KONTEMPLACJA
Słowo z 15 Lutego 2019
Dzisiejsze Słowo rezonuje wokół Słuchania i Mówienia.
W księdze Rodzaju,
Wąż RZEKŁ do niewiasty, a ona POSŁUCHAŁA.
Ewa ODPOWIEDZIAŁA, wchodząc w DIALOG ze złym duchem. WYPOWIEDZIAŁA to co USŁYSZAŁA od Boga.
Wtedy wąż wykorzystał jej dar SŁUCHU i wlał w jej serce zarzewie kłamstwa dotyczącego Boga i nieufności wobec Stwórcy.
Taką maleńką myśl, że Stwórca może nam coś zabierać…
Zaczęła się lawina grzechu.
Potem Adam i Ewa USŁYSZELI kroki Pana Boga i ukryli się przed Nim!
Psalm i Aklamacja powiedzą, że naprawienie tego upadku wymaga usłyszenia Słów Syna Bożego i WYZNANIA (Wypowiedzenia) swego grzechu przed Panem.
WYPOWIEDZENIA: „Wyznaję mą nieprawość Panu”, co finalnie przynosi przebaczenie i radość.
Kulminacją Słowa jest Ewangelia.
GŁUCHY i NIEMY przyprowadzony przez innych do Jezusa. Wsparty ich modlitwą wstawienniczą.
Jezus bierze go na bok. W intymność relacji Stwórca-Stworzenie. Dotyka w zaskakujący sposób.
Woła Effatha – Otwórz się! Bo człowiek ten był zamknięty na Słyszenie Słowa. Nigdy jeszcze nie usłyszał Słowa Boga.
Był też zamknięty na mówienie i głoszenie.
Krąg historii symbolicznie się zamyka. Pierwszy człowiek zaczął być głuchy na głos Boga. zaczął wykorzystywać słuch do ukrywania się przed Bogiem, a język do pertraktacji ze złym. Tutaj Jezus przywraca na nowo SŁUCH i MOWĘ. Zadziwiające, że człowiek, który nigdy nie słyszał dźwięków słów, nigdy też nie wypowiedział słowa, teraz po uzdrowieniu dokonanym przez Jezusa „mógł PRAWIDŁOWO mówić”.
Prawidłowo mówić – w intymności z Bogiem. Jezus przykazuje im, żeby nikomu tym nie mówili. Syn Boży daje polecenie człowiekowi, tak, jak dał je Adamowi i Ewie w Raju.
I….
Historia się powtarza… Człowiek robi na przekór. Nie SŁYSZY Bożego głosu.
„im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali”
Panie, daj mi uszy do SUCHANIA. Bym umiał USŁYSZEĆ to co do mnie mówisz.
Daj mi usta do GŁOSZENIA bym umiał je powstrzymać od słów gdy mnie o to prosisz.
Pomóż mi we właściwy sposób wykorzystywać moją mowę i mój słuch.
Puncta, które stały się inspiracją: https://e-dr.jezuici.pl/byc-w-relacjach/
EPIFANIA TRÓJCY – objawienie Trójcy – objawienie bezgranicznej Miłości do WSZYSTKICH ludzi… zwłaszcza tych błądzących i grzeszących
„Któż może odpuszczać grzechy, oprócz jedynego Boga, Ojca” – Uczeni w Piśmie mają rację!
Ale Jezus jakby wyprzedzając ich myśli mówi:
„SYNU! odpuszczają ci się twoje grzechy”. Dwóch mężczyzn. Jeden do drugiego mówi SYNU. Mówiący stawia się w roli OJCA…!
Bo JEZUS CHRYSTUS wraz OJCEM i DUCHEM są JEDNO.
„Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.
Jezus w tej scenie tak bardzo chce zwrócić oczy ludzi na Ojca – przecież po to przyszedł. Odpuszcza grzechy w mocy Ducha, by przywrócić spojrzenie dzieci na Ojca.
Uzdrawia ze względu na uczonych w Piśmie, by oni zobaczyli prawdę o Ojcu! Sam to mówi do nich: „żebyście wiedzieli że Syn Człowieczy ma na ziemi władze odpuszczania grzechów”
Widzi, że ich rozumowanie i wiedza są w dużej mierze właściwe. Jedynie serce sprawia, że nie potrafią być w pełni otwarci na prawdę. Chrystus całym sobą woła do nich. „Kocham was! Patrzcie. Macie dowód! Dobrze myślicie, tylko wysnuwacie złe wnioski! Uwierzcie we Mnie, a będziecie szczęśliwi, błogosławieni”.
Jezus zna ich myśli – jakże musi krwawić Jego serce, gdy ci dla których to wszystko uczynił odeszli z kamiennym i zatwardziałym sercem. Wokół odbywa się wielka feta. Uwielbienie Boga:
„Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś takiego”. Ewangelista nie mówi czy choć jeden z uczonych w Piśmie uczestniczył w tej eksplozji radości i błogosławieństwa…
Przyjdź Duchu Święty i otwórz moje serce na prawdę. Pomóż mi wysnuwać właściwe wioski. Mieć serce otwarte na wołanie Chrystusa i Jego działanie w moim życiu. Wymontuj moje kamienne serce a wszczep w to miejsce serce płomienne, błogosławiące, radujące się – serce z ciała.