Jezus otwarcie mówi o wydarzeniach zbawczych, które miały miejsce w Jerozolimie. Cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstał zgodnie zapowiedziami. Przygotowuje uczniów. Wie, zna ich myśli, w pełni zdaje sobie sprawę z tego, że uczniowie nie rozumieją, nie dowierzają co miało miejsce kilak tygodni temu. Nie dociera do nich, że Jezus już odchodzi. Zrozumieją dopiero, z biegiem czasu. Bóg każdego z nas przygotowuje, pozwala dojrzewać na drodze wiary wzrastać w wierze.
Zapowiada też ich misję która zaczyna się po Zmartwychwstaniu, a w zasadzie po Zesłaniu Ducha Św. Głoszenie królestwa. Głoszenie dobrej nowiny. Na razie uczniowie nie pojmują w jak ogromnym dziele uczestniczą. Co wydarzyło się kilka tygodni temu. Jak wielki przełom dla CAŁEGO WSZECHŚWIATA! Zaczną głosić od Jeruzalem na cały świat. Nawet nie zdają sobie sprawy jak ogromna jest kula ziemska, i że w każdym jej zakątku ludzie będą słyszeli o Jezusie.
Co więcej, Bóg ich obdaruje siłą z wysoka – darami Ducha Świętego, które pozwolą im przekraczać wszelkie ograniczenia. Uzbroi ich mocą z wysoka. Da niesamowite łaski głosicielom Dobrej Nowiny. Nie wiedzą nawet jak niesamowite będzie działanie Ducha Świętego.
Jezus ich błogosławi i i unosi się do Nieba. Cieszą się z tego doświadczenia! Błogosławią Boga! Ufają Jezusowi – I TO JEST NAJWAŻNIEJSZE! WIERZĄ BOGU – wiedzą, że te zapowiedzi się z czasem spełnią. Ufają BOGU! Ufają całym sercem.
(Łk 24,46-53)
Jezus powiedział do swoich uczniów: ”Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka”. Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce pobłogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.
ZAUFAĆ i UWIERZYĆ BOGU!
Weź Mamo i przyjmij całą wolność moją, wolę moją, pamięć i rozum. Weź wszystko to co mam i posiadam. Z ręki Boga przez Twoje dłonie wszystko to otrzymałem i Bogu przez Twe ręce pragnę to oddać. Ty Mamo, która znasz wolę Ojca rozporządzaj tym wszystkim. Przynieś mi tylko Miłość i Łaskę a one w zupełności mi wystarczą.