KONTEMPLACJA
Słowo z 12 Lutego 2019
Faryzeusze i uczeni w piśmie przybywają z miasta na prowincję do Jezusa. Przybywają z samego centrum życia duchowego Izraela – z Jerozolimy.
ZAUWAŻAJĄ, że uczniowie Jezusa nie trzymają się litery prawa.
PYTAJĄ o to Jezusa.
W zasadzie ścieżka jest właściwa. Obserwują rzeczywistość, nie potrafią czegoś zrozumieć i przychodzą z pytaniem do Stwórcy.
Ale czy chcą usłyszeć odpowiedź…?
Jezus słyszy słowa pytania, ale słyszy też ich myśli i zna ich serca wraz z intencjami.
Kocha ich jak wszystkie swoje dzieci. Wie, że ich serca są obłudne i szukają tylko sposobu by zabłysnąć przed tłumem.
Dlatego chce ich wytrącić z tej strefy komfortu. Wstrząsnąć i zaprzeczyć temu po co przyszli. Zwrócić uwagę na wnętrze.
Jezus z wielką Miłością, jako ich Stwórca stara się skruszyć ten mur:
Słowo mówi o was – OBŁUDNIKACH – czcicie Mnie wargami, lecz sercem jesteście daleko ode Mnie.
Ale nawet ta cześć jest na próżno, bo wynika z zasad ludzkich.
Stawiacie rytuały, czynności ponad wnętrze. UCHYLACIE BOŻE PRZYKAZANIA, by SWOJĄ TRADYCJĘ ZACHOWAĆ!
W warstwie ducha Jezus ściera się tu z oskarżycielem. Wykazuje znów, tak jak po 40 dniach postu, poprzez Słowo Boże,
że pokusy pobożnych rytuałów, dewocji prowadzą ku obłudzie. Prowadza ku odwróceniu się od Boga a nie przylgnięciu do Niego.
Panie chroń przed obłudą!
„Ty, Wiekuisty! Jesteś, który Jesteś,
spraw bym ja był tym którego nie ma” (św Teresa)
Spraw bym cały zatracił się w Tobie. Zanurzył się w Twojej obecności.
Puncta, które stały się inspiracją: https://e-dr.jezuici.pl/serce-nierozdwojone/